پژوهشگر

همکاران پژوهشگر

چکیده پژوهش

اين پروژه به منظور بررسي تأثير به کارگيري توأم سامانه‌هاي سطوح آبگير باران و مواد ابرجاذب در کشت ديم بادام در استان چهارمحال و بختياري به مدت 5 سال به اجرا در آمده است. براي انجام اين تحقيق، عرصه مرتعي با شيب متوسط 20% انتخاب شد. پنج تيمار سامانه آبگير، شامل جمع‌آوري سنگريزه و پوشش‌گياهي سطح سامانه به همراه به‌کارگيري مواد ابرجاذب، جمع‌آوري سنگريزه و پوشش‌گياهي سطح سامانه بدون به‌کارگيري مواد ابرجاذب، عايق نمودن سطح سامانه به همراه به‌کارگيري مواد ابرجاذب، عايق نمودن سطح سامانه بدون به‌کارگيري مواد ابرجاذب و تيمار شاهد(زمين دست نخورده) در سه تكرار در قالب طرح بلوک‌هاي کامل تصادفي به‌کار برده شد. در اين تحقيق از طريق اندازه‌گيري شاخص‌هاي گياهي شامل قطر يقه، ارتفاع، سطح تاج پوشش و زنده‌ماني درختان، تأثير تيمارها بر رشد و نمو بذور بادام کشت شده مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد بين تيمارهاي مختلف از لحاظ متغيرهاي مورد بررسي در سطح يک درصد تفاوت معني‌دار وجود دارد به طوري که کمترين ميزان شاخص‌هاي گياهي اندازه‌گيري شده مربوط به تيمار شاهد(زمين دست نخورده) بوده و بکارگيري سطوح آبگير، به طور معني‌دار در افزايش ميزان شاخص‌هاي گياهي موثر بوده است. همچنين نتايج نشان داد بين تيمارهاي مشابه و همسان در حالت با و بدون بکارگيري مواد ابرجاذب از لحاظ شاخص‌هاي گياهي مورد بررسي، در سطح پنج درصد تفاوت معني‌دار وجود ندارد و اين مواد نقش قابل توجهي در افزايش شاخص‌هاي گياهي نداشته‌اند. بنابراين به‌کارگيري سامانه‌هاي سطوح آبگير باران به ويژه پوشش عايق، بدون استفاده از مواد ابرجاذب مي‌تواند نقش بسيار مهمي در جهت استحصال آب باران و تأمين قسمتي از رطوبت مورد نياز درختان مثمر در محل استقرار آن‌ها ايفا ‌نمايد.

خلاصه نتایج حاصله

نتايج نشان داد بين تيمارهاي مختلف از لحاظ متغيرهاي مورد بررسي در سطح يک درصد تفاوت معني‌دار وجود دارد به طوري که کمترين ميزان شاخص‌هاي گياهي اندازه‌گيري شده مربوط به تيمار شاهد(زمين دست نخورده) بوده و بکارگيري سطوح آبگير، به طور معني‌دار در افزايش ميزان شاخص‌هاي گياهي موثر بوده است. همچنين نتايج نشان داد بين تيمارهاي مشابه و همسان در حالت با و بدون بکارگيري مواد ابرجاذب از لحاظ شاخص‌هاي گياهي مورد بررسي، در سطح پنج درصد تفاوت معني‌دار وجود ندارد و اين مواد نقش قابل توجهي در افزايش شاخص‌هاي گياهي نداشته‌اند. بنابراين به‌کارگيري سامانه‌هاي سطوح آبگير باران به ويژه پوشش عايق، بدون استفاده از مواد ابرجاذب مي‌تواند نقش بسيار مهمي در جهت استحصال آب باران و تأمين قسمتي از رطوبت مورد نياز درختان مثمر در محل استقرار آن‌ها ايفا ‌نمايد.

فایل های پژوهش